Οι έγκριτες έρευνες αποτελούν βάση για συμπεράσματα και κατάλληλες αποφάσεις, με βάση την evidence-based policy, και στην Ελλάδα του 2019 εν όψει ευρωεκλογών και δημοτικών εκλογών, θα πρέπει να δούμε την αλήθεια ως έχει.
Φτάσαμε στο 2019 και οι ελληνικοί Δήμοι στο βασικό τους καθήκον με βάση τα δημοτικά τέλη, στην καθαριότητα και τη διαχείριση απορριμάτων είναι τελευταίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας στην πράξη αποτύχει να συγχρονιστούν με τις ανάγκες και τη σημερινή πραγματικότητα.
Το 82% των σκουπιδιών καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής ή χωματερές και μόλις το 18% σε ανακύκλωση και κομποστοποίηση με βάση τα στοιχεία της Eurostat. Στην Ελλάδα η κεντρική κυβέρνηση όρισε πλέον το Εθνικό Σχέδιο Διαχερίσης Απορριμάτων θέτοντας προτεραιότητες κοντά στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφήνοντας στην άκρη τα θέματα αρμοδιοτήτων, συνεργειών και κόστους.
Ο κάθε δημότης πληρώνει στο Δήμο του δημοτικά τέλη εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος πηγαίνει για τη διαχείριση των απορριμάτων, στην πράξη για την πληρωμή των τελών χρήσης ανά τόνο στους ΧΥΤΑ όπως της Φυλής, τα καύσιμα και του κόστους συντήρησης απορριματοφόρων οχημάτων και κάθε σχετικό κόστος που αντί να βελτιώνει, οξύνει το πρόβλημα.